Όλο τον Χρόνο

Aπό μικρά παιδιά, πριν ακόμη μάθουμε να μιλάμε και χωρίς να μπορούμε να προφέρουμε καλά τα σύμφωνα και όλες τις λέξεις, μαθαίνουμε μια πολύ μικρή, αλλά όμορφη προσευχή. Είναι η Κυριακή Προσευχή, το γνωστό μας «Πάτερ ημών». Το ξέρουμε και το λέμε «από στήθους», αφού η ύπαρξή μας ολόκληρη είναι εμποτισμένη μ’ αυτή την μικρή προσευχή. Κι είναι τόσο παρήγορο ότι αυτή η συνήθεια του παππού και της γιαγιάς, του μπαμπά και της μαμάς, συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Όμως, πόσο καταλαβαίνουμε τα λόγια της; Μήπως κάνουμε μια απλή απαγγελία, χωρίς να ξέρουμε τί λέμε; Τί ζητάμε από τον Θεό εκείνη την ώρα;

Δεν είναι τυχαία προσευχή. Ρώτησαν και παρακάλεσαν κάποτε οι Μαθητές τον Κύριο: «Δίδαξαν ημάς προσεύχεσθε» (Λουκά. ια’ 1). Δεν ήξεραν πώς να προσεύχονται και ζήτησαν από τον Διδάσκαλο να τους το μάθει. Και παρόλο που είναι πολύ μικρή προσευχή, κλείνει μέσα της μεγάλα και βαθιά νοήματα.

Είναι ανάγκη, αγαπητοί γονείς, όχι μόνο για τα παιδιά μας, άλλα κυρίως για μάς τούς ίδιους, να εντρυφήσουμε στο νόημά της. Και μόνο το γεγονός ότι είναι νεοδίδακτη και επιπλέον επαναλαμβάνεται σε όλες τις ακολουθίες-και δυό και τρεις φορές-ας μας ωθήσει στην «καλή περιέργεια», να μάθουμε τί έχει να πει στον καθένα ξεχωριστά και σε όλους μαζί.

Δοξάζουμε το Άγιο Όνομά Του και παρακαλούμε η ουράνια Βασιλεία Του να απλωθεί παντού, στις ψυχές όλων των ανθρώπων. Γιατί, χωρίς Αυτόν δεν μπορεί να ζήσει ό άνθρωπος. Και θα γίνει αυτό, αν κάνουμε το θέλημά Του στην γη, όπως οι άγγελοι στον ουρανό. Χρειάζεται λοιπόν να είναι τα μάτια μας στραμμένα στον ουράνιο στόχο, για να μπορούμε να αγωνιζόμαστε επιτυχώς στην γη.

Και επειδή είμαστε άνθρωποι και χρειαζόμαστε τα υλικά αγαθά, Τον παρακαλούμε να μην μας λείψει το ψωμί, το καθημερινό φαγητό. Επιπλέον, Τον ικετεύουμε να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, που ηθελημένα η αθέλητα διαπράττουμε. Και απόδειξη ότι είμαστε παιδιά Του και προσπαθούμε να Τον μιμηθούμε, είναι το γεγονός πώς κι εμείς δεν κρατούμε κακία σε κανέναν, άλλα παρέχουμε την συγγνώμη μας σε όποιον μας έχει φταίξει.

Δεν ξεχνάμε ότι είμαστε αδύναμοι άνθρωποι, γι’ αυτό Τον παρακαλούμε να μην επιτρέψει να βρεθούμε σε ώρα πειρασμού, άλλα να μας σώζει από τον πονηρό. Και το «ΑΜΗΝ πού σημαίνει «ναι, ας γίνει» και κλείνει την προσευχή, μας δίνει την βεβαιότητα ότι ό Θεός- Πατέρας μας άκουσε.

Λοιπόν, αγαπητοί μας γονείς, ας λέμε την μικρή αυτή προσευχή με επίγνωση, για να βαδίζουμε την στράτα του Θεού κάθε μέρα κι όλο τον χρόνο. Για να αγιάζεται ο χρόνος μας και ή ζωή μας. ΑΜΗΝ.

Πηγή: Περιοδικό Αγία Λυδία, Τεύχος: Ιανουάριος 2020.