Ελληνόπουλα

Πως θα μας φαινόταν αν, μόλις επιστρέφαμε στο σπίτι από την δουλειά, μας έβαζαν και πάλι να δουλέψουμε; Σκεφτήκαμε ποτέ πως αυτό συμβαίνει με τα παιδιά μας; Την μισή μέρα είναι στο σχολείο και, μόλις επιστρέψουν στο σπίτι, τα ξαναβάζουμε στην ίδια διαδικασία. Δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο έχει να σκεφτεί ένα παιδί! Θέλει χρόνο και για ξεκούραση και για παιχνίδι και για άλλες αγαπημένες του δραστηριότητες. Επιτακτικό λοιπόν προβάλλει το ερώτημα: Πώς θα καταφέρουμε να αποφύγουμε τις ομηρικές μάχες, πού δίνουμε κάθε απόγευμα, ώστε το παιδί μας να διαβάσει τα μαθήματά του;

Αρχικά, θα πρέπει να συζητήσουμε μαζί του για τις καθημερινές του δραστηριότητες και υποχρεώσεις καί να καταρτίσουμε από κοινού ένα πρόγραμμα. Όχι απλώς να του το ανακοινώσουμε, αλλά να συμμετέχει ενεργά, ώστε να αντιληφθεί την σπουδαιότητα των καθηκόντων του.

Έχοντας λοιπόν σταθερό πρόγραμμα, αποφεύγουμε τις εντάσσεις και δίνουμε στο παιδί μας την ευκαιρία να μάθει να αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του. Σέ περίπτωση που δεν ολοκληρώσει κάποιες από αυτές, θα πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχουν συνέπειες. Καί από μάς αλλά, το χειρότερο, καί από τον δάσκαλό του.

Χρειάζεται επίσης να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες. ‘Έτσι, φροντίζουμε να έχει έναν σταθερό χώρο για το διάβασμά του, μια γωνιά μέσα στο σπίτι. Αυτό θα τό βοηθάει να παραμένει συγκεντρωμένο στην μελέτη του. Παράλληλα, προσπαθούμε να υπάρχει ηρεμία και ησυχία στο σπίτι. Δεν είναι δυνατόν να λέμε στο παιδί μας: «διάβασε» κι εμείς δίπλα να έχουμε την τηλεόραση ανοιχτή ή να αφήνουμε τά μικρότερα αδέλφια του να κάνουν φασαρία παίζοντας. Άς το διδάξουμε με το παράδειγμά μας, παίρνοντας κι εμείς να διαβάσουμε ένα βιβλίο της αρεσκείας μας.

Άς μην είμαστε ιδιαίτερα πιεστικοί. Κι ας φροντίσουμε να κάνουμε την ώρα της μελέτης όσο πιο ευχάριστη γίνεται. Να γίνει διασκέδαση η ανακάλυψη τής γνώσης! Καί φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το παιδί μας είναι πού θα πρέπει να διαβάσει τά μαθήματά του κι όχι εμείς. Είμαστε εκεί για να προσφέρουμε την βοήθειά μας, μόνον όταν την χρειαστεί. Προσπαθούμε να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθησή του, επικεντρώνοντας την προσοχή μας στις δυνατότητες και τις δεξιότητες που έχει και αποφεύγοντας τις συγκρίσεις με άλλους.

Πρέπει να νιώθει πως, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις του στο σχολείο, για μας είναι πάντα το παιδί μας. Και η αγάπη μας γι’ αυτό δεν κλονίζεται από το πόσο καλός ή όχι μαθητής είναι. Στεκόμαστε δίπλα του ενισχύοντας, ενθαρρύνοντας καί επιβραβεύοντας το σε κάθε του προσπάθεια.

Κάποιες απλές συμβουλές μόνο είναι τα παραπάνω, που θα μας βοηθήσουν στο δύσκολο έργο μας, ώστε η διαδικασία του διαβάσματος να μην είναι επώδυνη για κανένα μέλος της οικογένειας. Καί ας μην ξεχνάμε ότι ό αποτελεσματικότερος τρόπος για να βοηθήσουμε τά παιδιά μας είναι ή θερμή, ταπεινή μας προσευχή στον Κύριο που μας τα χάρισε!

Πηγή: Περιοδικό Αγία Λυδία,Τεύχος: Μάρτιος 2018.