Αλτέα

(Althea oflcinalis. Αλθαία γνωστή και ως δενρομολόχα)

Πολυετές φυτό που φτάνει τα 2 μέτρα

Δραστικές Ουσίες

Περιέχει: ασπαραγίνη, αλθείνη, βεταίνη, σάκχαρα, πηκτίνη. 

Ιδιότητες

Ένα μοναδικό βότανο με καταπληκτικές μαλακτικές ιδιότητες. Καταπραΰνει τη λαρυγγίτιδα και γενικά τις φλεγμονές του στόματος και του φάρυγγα, (φαρυγγίτιδα, στοματίτιδα). Είναι αντιβηχική, ιδιαίτερα χρήσιμη σε βρογχίτιδα και κοινό βήχα κρυολογήματος. Με γαργάρες ουλίτιδες και άφθες του στόματος.

Η βοτανική ονομασία προέρχεται από την ελληνική λέξη «άλθω», που σημαίνει θεραπεύω». Στη βίβλο αναφέρεται ότι τρωγόταν κατά τη διάρκεια λιμών. φυτό ως φαρμακευτικό χρονολογείται από την εποχή του Θεόφραστου (372-286 π.χ) ο οποίος κατέγραψε ότι η ρίζα καταναλωνόταν σε γλυκό κρασί για την αντιμετώπιση του βήχα. Ο Ιπποκράτης πρότεινε αφέψημα ριζών αλθαίας για τους μώλωπες και την απώλεια αίματος από πληγές ενώ o Διοσκουρίδης τη συνιστούσε σε κατάπλασμα για τα τσιμπήματα εντόμων.

Οι ιδιότητες της ρίζας είναι μαλακτικές, διουρητικές, επουλωτικές και οφείλονται στη βλεννώδη ουσία που εκκρίνει ενώ τα φύλλα έχουν και αποχρεμπτικές ιδιότητες.Η ρίζα χρησιμοποιείται κυρίως για προβλήματα του πεπτικού συστήματος όπως φλεγμονές του στόματος ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα),γαστρίτιδα και πεπτικό έλκος. Τα φύλλα και τα άνθη της μπορεί να χρησιμοποιηθούν και για προβλήματα αναπνευστικού συστήματος καθώς ανακουφίζουν ή θεραπεύουν διαταραχές των βρόγχων όπως βρογχίτιδα και ερεθιστικό βήχα. Εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν κατάπλασμα σε κιρσώδεις φλέβες και έλκη, σε αποστήματα και δοθιήνες. Τα χρήσιμα μέρη της είναι ρίζες και τα φύλλα που περιέχουν τανίνες, ασπαραγίνη και φυτική κόλλα. Άλλα ονόματα της: Βίσκος, Νερομολόχα. Είναι φυτό πολύ κοινό στην Ελλάδα. Το συναντάμε κυρίως σε παραθαλάσσια και υγρά μέρη.

Πηγή: Βότανα και Γιατροσόφια του Αγίου όρους, Εκδόση: Δημοκρατικός Τύπος Α.Ε. Αθήνα, Οκτώβριος 2016. 

Μετάβαση στο περιεχόμενο