Πεντηκοστή

Βασιλείου Μουστάκη
Διδάκτορος Θεολογίας

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΥΤΗ, αδελφοί μου, είναι η γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας. Όπως ακούσαμε στο αποστολικό ανάγνωσμα, σήμερα, οι απόστολοι του Κυρίου φωτίστηκαν και δυναμώθηκαν από το Άγιο Πνεύμα, που έπεσε στις κεφαλές τους εν είδει πυρίνων γλωσσών, κήρυξαν ευθύς κατόπιν στον λαό κι’ έτσι η Εκκλησία του Χριστού έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κόσμο με τρεις χιλιάδες μέλη της. Τις ψυχές που πιάστηκαν στο δίχτυ του παρθενικού εκείνου κηρύγματος των μαθητών του Ιησού.

Η ημέρα αυτή είναι ένδοξη, χαρωπή, τρισάγια. Μέσα σ’ αυτήν, έδωσε τους καρπούς του το έργο του Χριστού, πρωτοφάνηκαν τα αποτελέσματα αυτού του έργου. Πως; Με την κάθοδο του Παρακλήτου ανάμεσα στους ανθρώπους, με τη φωταγώγηση του κόσμου από την αλήθεια και τη ζωή, με τη γέννηση της Εκκλησίας.

Το Άγιο Πνεύμα, καλώντας τους ανθρώπους στο στρατόπεδο του Χριστού, οι πρώτοι οπλίτες του. Δόθηκε ο αρραβώνας της αιωνίου ζωής. Ενώθηκαν οι ουρανοί με τη γη. Κατασκήνωσε η αλήθεια στο ανθρώπινο γένος. Ξαναγίνηκαν οι απόγονοι του Αδάμ παιδιά του Θεού αγαπημένα και διαλεχτά.

Σήμερα, το σκάφος της Εκκλησίας γλίστρησε από τα σκαριά για το μεγάλο του ταξίδι, με τα πανιά κομπωμένα από τις πνοές του Παρακλήτου, με τον Ιησού στο τιμόνι, με πλήρωμα τους αποστόλους, με επιβάτες τρις τρεις πρώτες χιλιάδες που άκουσαν το αποστολικό κήρυγμα και πίστεψαν στον Κύριο.

Σήμερα, η κτήσης κι’ ο άνθρωπος εισήλθαν στην ανάπλαση κι άρχισε να ξαναφτιάχνεται ο κόσμος, που είχε βγει από τα χέρια του Θεού «Καλός λίαν» την πρώτη φορά, αλλά χάλασε με την παρακοή των πρωτοπλάστων.

Αυτή την ένδοξη, χαρωπή και τρισάγια ημέρα, η αμαρτία άρχισε να δίνει πίσω στον θείο ιδιοκτήτη όσα είχε αρπάξει, ο Σατανάς ν’ απογυμνώνεται , ο κόσμος να επανέρχεται στη θεία δικαιοδοσία.

Αυτή τη μεγάλη κι’ επιφανή ημέρα χτίσθηκε η πρώτη τοιχογραφία στο οικοδόμημα, που καθώς γράφει ο απόστολος Πέτρος στη μια από τις επιστολές του, αποτελείται από «λίθους ζώντας» και δεν είναι άλλο παρά η Εκκλησία.

Σήμερα, στο σώμα του Χριστού το μυστικό, οι άνθρωπο μέλη, στο σώμα αυτό που δεν είναι άλλο παρά η Εκκλησία.

Σήμερα, οι απόστολοι, που βρίσκονταν στο υπερώο, άνοιξαν τα φτερά τους και πέταξαν σαν χελιδόνες που φέρνουν το μήνυμα της πνευματικής ανοίξεως στον κόσμο. Σήμερα, οι άγγελοι, όπως γράφει ο Παύλος, ακούοντας το αποστολικό κήρυγμα, θαμπώθηκαν από την αποκάλυψη του από αιώνος κρυμμένου μυστηρίου κι’ είδαν για ποιο λόγο ο Υιός του Θεού κατέβηκε στον κόσμο. Σήμερα, η γη, από έρημος εξορίας, έγινε προαύλιο του παραδείσου.

Στην χαρμόσυνη Θεία Λειτουργία, που θ’ ακολουθήσει ο εσπερινός, θα γονατίσουμε όλοι και θ’ απευθύνουμε στην Αγία Τριάδα, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, ευχές δοξολογίας, ικεσίας, ευχαριστίας. Η Πεντηκοστή δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη μια φορά μονάχα. Δεν είναι ένα απλώς αναθυμόμαστε σήμερα και το τιμάμε. Είναι η ίδια η ζωή της Εκκλησίας. Γιατί, τι άλλο είναι αυτή η ζωή παρά μια αδιάκοπη κοινωνία του Αγίου Πνεύματος;

Με την γονυκλισία και τις ευχές του εσπερινού, θα ζητήσουμε από το Πνεύμα να μένει πάντα πάνω μας και μέσα μας, θα δοξάσουμε και θα ευχαριστήσουμε την Αγία Τριάδα για το ότι είναι από εκείνη την ημέρα ως σήμερα κι’ ως τους αιώνας των αιώνων μαζί μας.

Θυμάται η Εκκλησία σήμερα όχι μονάχα τη γέννηση της, αλλά και το ότι είναι προορισμένη να μη πεθάνει ποτέ.

Πηγή: Στα Ίχνη του Αρχιποίμενος, Εκδόσεις: Παρρησία.