Σταυρός και Οικογένεια

Οι δοκιμασίες και οι θλίψεις δεν λείπουν από την ζωή μας. Έτσι, ο καθένας μας έχει να σηκώσει και να υπομείνει ένα σταυρό, άλλα και η κάθε οικογένεια έχει τον δικό της.

Κάποτε, μαθαίνοντας δυσάρεστα νέα για μια φιλική οικογένεια, άκουσα την μητέρα μου να λέει, κουνώντας με νόημα το κεφάλι: «Κάθε οικογένεια κι ένας σταυρός· δεν λείπει από πουθενά…».

Αλήθεια, τι μπορεί να αποτελεί σταυρό για μια οικογένεια;

Οι οικονομικές δυσκολίες

Τα δάνεια

Το διαζύγιο
Η απουσία των παιδιών
Η ασυνεννοησία μεταξύ των παιδιών η των γονιών, άλλα και μεταξύ παιδιών και γονιών
Ο θάνατος κάποιου μέλους της οικογένειας
Η αρρώστια του ενός γονέα ή παιδιού
Η αδιαφορία των παιδιών για τους γονείς
Η άρνηση των παιδιών να δεχθούν την οποιαδήποτε συμβουλή ή υπόδειξη…

και πόσα άλλα, που δεν είναι δυνατόν να σκεφτούμε και να γνωρίζουμε.

Είναι σταυρός λοιπόν να είσαι πατέρας, μητέρα, να είμαστε γονείς. Πόνος, αγωνία, δάκρυα… Όμως, αγαπητοί γονείς, ας μην σταθούμε μόνο στον πόνο, που φέρνει ο σταυρός…Ας τρέξουμε στα αποθέματα της πίστης, που είναι κρυμμένα μέσα στην καρδιά μας. Ας σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι, ν’ ατενίσουμε τον Εσταυρωμένο. Δεν είμαστε μόνοι σ’ αυτόν τον αγώνα της ζωής. Είναι μαζί μας ο Κύριος και Θεός μας.

Γι’ αυτό, ας μην αποκάμουμε. Ας μην απελπιζόμαστε. Είναι καλύτερα ν’ ακουμπήσουμε στην βάση του δικού Του Σταυρού όλα μας τα προβλήματα και τις δυσκολίες· ότι αντιμετωπίζουμε μέσα στην οικογένεια ως γονείς και ως άτομα, για να πάρουμε δύναμη και κουράγιο. Σίγουρα, δεν περιμένουμε να νιώθουμε ξαφνικά μέσα μας την δύναμη και το κουράγιο, όπως τα διηγούμαστε στα παιδιά μας, σαν παραμύθι. Αλλά, μέσα απ’ όλα αυτά, με την χάρη και τον φωτισμό του Θεού, θα βρούμε τον τρόπο να τ’ αντιμετωπίσουμε. Μόνο να μην χάνουμε την επαφή μας με τον ουρανό. Οι δικές μας κεραίες να είναι πάντα υψωμένες, για να βρισκόμαστε διαρκώς στην ουράνια συχνότητα.

Τα δύστροπα παιδιά μας θα μας δώσουν την ευκαιρία να βρούμε σημεία επαφής. Η ασυνεννοησία με τον/την σύζυγο θα μας αναγκάσει να βρούμε «μέσο» επικοινωνίας. Η νύφη ή ή πεθερά, που μέχρι τώρα δεν τα πήγαμε ποτέ καλά μαζί της, ας γίνει αφορμή να προσευχηθούμε περισσότερο· να φωτίσει ό Θεός να βρούμε τα αδύνατα σημεία και να τα προσπεράσουμε. Η αρρώστια, ο θάνατος μέσα στην οικογένεια, ας γίνει πηγή ενότητας και συμπαράστασης, αλληλοκατανόησης και αλληλοστηριγμού.

Επιπλέον, όταν δεν μπορούμε να μιλήσουμε στα παιδιά μας για τον Θεό, ας μιλήσουμε στον Θεό για τα παιδιά μας, για τα προβλήματά μας.

Έλεγε σύγχρονος Γέροντας: Όταν αναφύονται προβλήματα μέσα στην οικογένεια, γονατίζουμε… πέφτουμε στα γόνατα… λυγίζουμε, για να μπορούμε να μείνουμε όρθιοι και σταθεροί.

Καλή δύναμη!

Πηγή: Περιοδικό Αγία Λυδία, Τεύχος: Σεπτέμβριος 2020.