Οργή – Μνησικακία

Οργή - Μνησικακία

Σαφής, αλλά και φοβερή, είναι η προειδοποίησης του Κυρίου: «Πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὑτοῦ εἰκῇ, ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει»1. (Ματθ.5.22). Μην οργίζεσαι εναντίον κανενός ανθρώπου, έστω και αν πραγματικά έχεις απ’ αυτόν αδικηθεί. Η οργή του ανθρώπου παρασύρει τον εις παραφοράς και αδικήματα και ως εκ τούτου δεν κατορθώνει αυτός την αρετή της δικαιοσύνης, την οποία επιβάλλει και ζητεί ο Θεός (Ιακ.1.20). Εάν συμβεί να παροργιστείτε μεταξύ σας, σπεύδετε προς συμφιλίωση, ώστε να μην σας προφθάσει η δύσις του ηλίου.

Κάθε εσωτερική δυσαρέσκεια και θυμός και οργή και παράφορος κραυγή και ύβρις κατά του πλησίον ας σηκωθεί και ας εξορισθεί μακράν από εσάς και κάθε κακεντρέχεια. Γίνεσθε ο ένας τον άλλο ευγενικοί, με πονετική καρδιά συναιρούμενοι μεταξύ σας καθώς και ο Θεός μέσο του Χριστού σας συγχωρέσει (ΕΦ.4.26,31-32). Μην οργίζεσαι ποτέ εναντίον κανενός και για καμιά αιτία, εκτός και αν κάποιος θελήσει να σε χωρίσει από τον Θεό και την αγάπη του.Ούτε ύψος δόξης ούτε βάθος ταπεινώσεως και περιφρονήσεως ούτε καμιά άλλη κτίσης διαφορετική απ’ αυτήν που βλέπομε, θα μπορέσει ποτέ να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, όπως μας την φανέρωσε ο ίδιος δια μέσου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. (Ρωμ.8.35,38-39).

Άφησε κατά μέρος κάθε θυμό. Μην τον ζηλεύεις, ώστε να σκέφτεσαι πονηρά. Διότι εκείνοι που σκέπτονται το πονηρό και πράττουν το κακόν, θα εξολοθρευθούν. Όσοι όμως με πίστη στον Κύριον υπομένουν τας θλίψεις και αναμένουν από τον Κύριο την λύτρωση, αυτοί θα έχουν ως παντοτινή και ασφαλή κληρονομία των την γη και τα αγαθά της. (Ψαλμ.36.8-9). Δεν υπάρχει σ’ αυτό τον κόσμο καμιά εύλογη αιτία για να οργίζεσαι και να θυμώνεις, εκτός από τις περιπτώσεις που προσβάλλεται η δόξα του Θεού και περιφρονείται ο νόμος του. «Ὀργίζεσθε και μη ἀμαρτάνετε»2.  παραγγέλλει με σοφία ο προφήτης Δαβίδ. Ο Κύριος δεν ήταν θυμώδεις και οργίλος, αλλά πάντοτε πράος και μακρόθυμος με τους αμαρτωλούς. «Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ ὅτι πράος εἰμί και ταπεινός τῇ καρδία και εὐρείσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν»3.

Θα μου πεις: Μα ο τάδε με αδίκησε , με προσέλαβε, με συκοφάντησε, μ’ έβλαψε χωρίς λόγο. Αλλά πες μου και εσύ, ποιος αδικήθηκε περισσότερο από τον ίδιο τον Θεό; Ποιος κακολογήθηκε, ποιος συκοφαντήθηκε, ποιος χλευάσθηκε, ποιος ατιμάσθηκε περισσότερο, αν και αναμάρτητος; Ποιος ραπίστηκε, ποιος φτύστηκε, ποιος μαστιγώθηκε, ποιος τέλος σταυρώθηκε σαν κακούργος, αν και τελείως αθώος; Κι όμως, όλα αυτά, Εκείνος δεν οργίστηκε και δεν κάκισε τους άνομους σταυρωτές του. Αλλά ακόμη και πάνω στον Σταυρό προσεύχονταν λέγοντας :«Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς, οὑ γάρ οἴδασι τὶ ποιοῦσι»4. (Λουκ. 23.34)

Ο οργιζόμενος άνθρωπος είναι τυφλός και τρελός. Δεν συναισθάνεται τι λέει και τι κάνει. Συχνά, ξέσπασμα του, μετανοεί για όσα άτοπα είπε και έκανε. Όποιος δαμάζει τον θυμό του, εύκολα θα συγκρατήσει τον εαυτό του από όλα αυτά. Αν λοιπόν συμβεί ποτέ να οργιστείς με κάποιον, μην πεις τίποτα. Σιώπησε ή φύγε, και μην επιτρέψεις να βγει από εσένα κι εκείνους που σε περιβάλλουν. Και όταν η καρδιά σου ειρηνεύσει, τότε πες, αν χρειάζεται, δυο λόγια αγάπης για την οικοδομή της χρείας. Ένας ειρηνικός και πράος λόγος είναι ποιο καρποφόρος και πειστικός από χίλια λόγια οργισμένα, έστω και σωστά. Τέλος πάντα να θυμάσαι πως αν ήσουν ταπεινός δεν θα οργιζόσουν. Η οργή είναι η ποιο εκλεκτή θυγατέρα του εγωισμού. Όπου εμφανιστεί η ταπείνωσης εξαφανίζεται σαν καπνός ο θυμός.

Γέννημα της οργής είναι η μνησικακία, δηλαδή η συντήρησης της οργής. Είναι μια διαρκής κακία, φονευτής της αγάπης, της προσευχής, της μετάνοιας και όλων των αρετών. Αν θέλεις να νικήσεις τη μνησικακία, πολέμησε το πάθος της οργής, που τη γεννά. Αν όμως θέλεις να τη φονεύσεις, τότε πρέπει πρώτα να παλέψεις για την απόκτηση της αγάπης και της ταπεινώσεως. Μέχρι τότε, χρησιμοποίησε σαν προσωρινό βάλσαμο για την κατασίγαση του πάθους την ανάμνηση των παθημάτων του Κυρίου Ιησού Χριστού. Έτσι, η ψυχή που μνησικακεί, θα μαλακώσει καθώς θα αισθανθεί υπερβολική ντροπή, αναλογιζόμενη τη δική Του ανεξικακία.

1 «Όποιος οργίζεται εναντίον του αδελφού του χωρίς λόγο, πρέπει να καταδικαστεί από το τοπικό δικαστήριο» (Ματθ.5.22), ΜΤΦ.

2 Να οργίζεστε εναντίον των παθών και των πονηρών λογισμών σας, και να μην αμαρτάνετε.

3 «Διδαχθείτε από το δικό μου παράδειγμα, γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και οι ψυχές σας θα βρουν ξεκούραση». (Ματθ. 11,29), ΜΤΦ.

4 « Πατέρα, συγχώρησέ τους, δεν ξέρουν τι κάνουν». Λουκ, 23-34. ΜΤΦ.

Πηγή: Πνευματικό Αλφάβητο, Εκδόσεις: Ιερά Μονή Παρακλήτου.

Μετάβαση στο περιεχόμενο