Η’ Μάρκου

Η’ Μάρκου

ΚΥΡΙΑΚΗ Η’ ΜΑΡΚΟΥ
Βασιλείου Μουστάκη
Διδάκτορος Θεολογίας

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΒΑΔΙΖΕΙ κανείς πίσω από τον Χριστό, αγαπητοί αδελφοί, το ακούσαμε σήμερα. Τρία πράγματα το αποτελούν: η ελεύθερη απόφασης, η απάρνησης του εαυτού μας και το σήκωμα του σταυρού μας.

Ο Υιός του Θεού ήλθε στη γη, για να σώσει όλους τους ανθρώπους. Ήλθε για να φωτίσει και να ζωοποιήσει κάθε του πλάσμα. Αλλά δεν τον ακολουθούν όλοι. Ποιοι τον ακολουθούν; Μονάχα όσοι θέλουν.

Δεν είπε: «Θα με πάρετε αναγκαστικά όλοι από πίσω». Ο κάθε ένας είναι ελεύθερος να διαλέξει από μόνος του τον δρόμο της σωτηρίας ή τον δρόμο της απωλείας. Τον Χριστό ή τον Διάβολο. Τη ζωή ή τον θάνατο.

Όλοι καλούνται στην βασιλεία των ουρανών. Αλλά θα μπουν σ’ αυτή μονάχα όσοι την ποθούν, όσοι παίρνουν την αγαθή, την ένδοξη απόφαση να βαδίζουν προς αυτή, ακολουθώντας τον Ιησού.

Όλα τα μυστήρια της θείας οικονομίας για τη σωτηρία μας, αγαπητοί αδελφοί, σ’ αυτό το σημείο εξηγούνται και διαφωτίζονται. Ποιο; Την ελευθερία της θελήσεως μας. Αν δεν υπήρχε αυτή να σαρκωθεί ο Λόγος του Θεού, να σταυρωθεί και να αναστηθεί. Δεν θα είχαν νόημα οι αγώνες για την συμφιλίωση στο θέλημα του θεού. Δεν θα χρειάζονταν το Ευαγγέλιο.

Όποιος θέλει, λοιπόν. Άπληστη είναι η επιθυμία του Κυρίου να το πάρουν από πίσω όλοι. Αλλά δεν αναγκάζει, δεν βιάζει κανένα. Μονάχα όποιος αποφασίσει ελεύθερα και μόνος του, θα πάρει τον δρόμο που άνοιξε ο Χριστός.

Το να βαδίζει, λοιπόν, κανείς πίσω από τον Χριστό, είναι πρώτα αποτέλεσμα της ανθρώπινης θελήσεως. Και δεύτερον, τι είναι;

Απάρνησης του εαυτού μας. «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνεισάσθω εαυτόν». Σκληρή η απαίτησης, βαρύτατος ο όρος στο συμβόλαιο της σωτηρίας. Ο ακόλουθος του Χριστού θ’ απαρνηθεί τον εαυτό του. Θ’ αντιστρατευθεί, θα παλέψει, θα πάει ενάντια του σε κάθε τι που σημαίνει αγάπη του εαυτού του

-Αλλά τι ζητάς, Κύριε; Συ που με αγαπάς απέραντα, που κατέβηκες για εμένα από τον ουρανό, που ταπεινώθηκες, που έχυσες το αίμα σου για μένα, μου λες να μη αγαπώ ότι συ αγαπάς, ν’ απαρνηθώ ότι συ δέχεσαι και ποθείς δικό σου;

-Ναι, απαντά ο Χριστός. Σου ζητώ ν’ απαρνηθείς τον εαυτό σου, για να κερδίσεις αληθινά.

-Και πώς θα τον κερδίσω;

-όταν τον προσφέρεις ολότελα σε μένα. Αν εσύ γίνεις φύλακας του, θα τον χάσεις. Παραδίνοντάς τον, όμως, σε μένα, θα τον σώσεις από τη φθορά και τον θάνατο. Μη τον αγαπάς, αν θέλεις να τον αγαπάς αληθινά. Απαρνήσου τον, αν τον θεωρείς τόσο πολύτιμο. Άφησε τον στα χέρια μου, για να τον ξαναβρείς και να μη τον χάσεις οριστικά.

-Και τι απομένει τότε σε μένα, Κύριε; Τι θα έχω σ’ αυτόν τον κόσμο για αγαπητό κι’ ακριβό;

-«όστις θέλει οπίσω μου ελθείν», απαντά ο Χριστός, θα δώσει μεν τον εαυτό του σε μένα, αλλά θα πάρει ένα αντάλλαγμα σ’ αυτόν τον κόσμο, ώσπου να ξαναβρεί τον εαυτό του στον άλλο κόσμο. Και το αντάλλαγμα αυτό είναι ο σταυρός των εντολών μου. «Απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού».

Αυτό είναι το τρίτο μέρος του να ακολουθεί κανείς τον Χριστό.

-Να τι σου δίνω, να τι θα έχεις δικό σου εδώ κάτω, συνεχίζει ο Ιησούς. Τον σταυρό των εντολών μου, τον αγώνα να συμμορφώνεσαι με το θέλημα μου. Τις θλίψεις, τις δοκιμασίες, τους κόπους, τις θυσίες που θα υποφέρεις για ν’ αποδείχνεσαι σε κάθε περίσταση αληθινός οπαδός μου κι’ ακόλουθος. Ιδού τι πρέπει ν’ αγαπάς, τι πρέπει να υπηρετείς, σε τι πρέπει ν’ ασχολείσαι, σε τι πρέπει να έχεις δοσμένη όλη σου την καρδιά: ο σταυρός σου. Αυτόν αγκάλιασε, αυτόν φορτώσου, αυτόν σήκωσε σε όλο σου τον βίο εδώ κάτω.

-και πώς θα βρω δύναμη να κάνω ένα τόσο φοβερό πράγμα, να κατορθώσω μια τόσο δύσκολη δουλειά;

-Κοιτώντας εμένα, προσέχοντας τι έκανα εγώ ως άνθρωπος. Δεν είχα δικό μου θέλημα, αλλά εκείνο του ουρανίου πατρός μου. Δεν ζήτησα ανάπαυση για τον εαυτό μου. Δεν υπηρέτησα τον εαυτό μου. Κοπίασα, υπέφερα, θυσιάστηκα για τον πατέρα μου και για τα πλάσματα μου. Έχεις τέτοιο πρότυπο, τέτοιο προηγούμενο και ρωτάς, λοιπόν, πώς θα κατορθώσεις να σηκώσεις τον σταυρό σου; Σου ζητώ να με μιμηθείς, να με αντιγράψεις. Δεν είμαι ένας αναίσθητος τύραννος, αλλά ένας που υπέφερε απείρως πιο πολύ απ’ ότι θα υποφέρεις εσύ. Και σου ζητώ να υποφέρεις, γιατί μ’ αγαπάς και θέλεις να έρχεσαι από πίσω μου.

Είθε, αδελφοί μου, αυτά τα λόγια του γλυκύτατου Χριστού μας να βρουν βοήθεια απήχηση μέσα μας. Είθε να θελήσουμε πραγματικά να τον ακολουθήσουμε. Κι’ έτσι, απαρνούμενοι τον εαυτό μας, να φορτωθούμε τον ένδοξο σταυρό της αγίας ζωής.

Πηγή: Στα Ίχνη του Αρχιποίμενος, Εκδόσεις: Παρρησία.

Μετάβαση στο περιεχόμενο